لیفتینگ صورت

اصطلاحاً اكزما را براي توصيف تمام انواع حالت هاي قرمزي، تاول، ترشح، پوسته پوسته شدن، تغيير رنگ مايل به قهوه اي، ضخيم شدن و خارش پوست بكار مي برند. اكزما انواع مختلفي دارد مانند: اكزماي تماسي آلرژيك، اكزماي شوره اي و اكزماي سكه اي. در اين جا تنها به بررسي نوع شايعي از اكزما كه به نام درماتيت آتوپيك يا اكزماي سرشتي مشهور است، مي پردازيم.لغت «آتوپيك , گروهي از بيماري هاي آلرژيك يا توام با آلرژي را دربر مي گيرد كه اغلب چند نفر از اعضاي يك خانواده را مبتلا مي نمايند. اين خانواده ها ممكن است آلرژي هايي نظير تب يونجه (حساسيت فصلي)، حساسيت به گرده گياهان و آسم داشته باشند. علاوه بر آن، ضايعات پوستي كه به نام « درماتيت آتوپيك » خوانده مي شوند نيز در آنها وجود دارد. در حاليكه در خانواده مبتلايان به درماتيت آتوپيك افرادي با مشكلات مشابه را مي توان يافت، ولي در 20 درصد موارد نيز ممكن است تنها يک فرد در خانواده به اين بيماري مبتلا باشد. درماتيت آتوپيك در تمام نقاط دنيا بسيار شايع است. متاسفانه آمار دقيقي از شيوع اين بيماري در ايران در دسترس نيست اما اين بيماري حدود 10 درصد نوزادان و 3 درصد كل جامعه را در ايالت متحده آمريكا، در برمي گيرد. اگرچه اين بيماري در هر سني ممكن است پديد آيد ولي در نوزادان و بچه ها بسيار شايع تر است. ضايعه پوستي همراه با خارش و گاهي هم بد شكل و ناخوشايند است.بيماري درماتيت آتوپيك معمولاً در سنين كودكي و گاهي تا قبل از سن 25 سالگي خود بخود بهبود مي يابد. ولي بعضي بيماران در تمام عمر خود از اين مسئله رنج مي برند. در اينگونه موارد معمولاً هم بيمار و هم پزشك از تداوم درمان و سماجت بيماري خسته و عاجز مي شوند. علايم اكزماي سرشتي چيست؟ زماني كه بيماري در سنين نوزادي بروز مي كند، گاهي به نام « اكزماي نوزادان » خوانده مي شود. ضايعات خارش دار، ترشح دار و دلمه بسته، به خصوص در صورت و سر نوزاد پديد مي آيند ولي اين ضايعات در هر جاي ديگر هم مي توانند وجود داشته باشند. براي رهايي از احساس خارش، كودك ممكن است صورت، گونه ها و ساير مناطق مبتلا را با دست بخاراند و يا سر و صورتش را به بالش يا هر چيزي كه در دسترس دارد بمالد. والدين بايد بدانند كه اكثر نوزادان قبل از رسيدن به سن دو سالگي از اين بيماري خلاصي مي يابند. ولي درمان مناسب مي تواند در كنترل بيماري بسيار سودمند بوده و تحمل آن را تا وقتي كه گذشت زمان مسئله را حل كند، راحت تر نمايد. اگر بيماري ادامه يابد يا پس از سن نوزادي بروز نمايد، پوست تمايل كمتري به قرمزي، تاول زدن، ترشح و دلمه بستن دارد. در عوض، ضايعات به صورت خشك، قرمز متمايل به قهوه اي يا خاكستري در آمده و پوست حالت پوسته پوسته و ضخيم پيدا مي كند. احساس خارش شديد و تقريباً غير قابل تحمل نيز وجود دارد كه در هنگام شب بدتر مي شود. بعضي بيماران آن قدر پوست خود را مي خارانند تا زخم شده و خون مي افتد. در اين حالت، سد دفاعي پوست خدشه دار شده و ممكن است به عفونت پوست منجر شود. در نوجوانان و بالغين جوان، ضايعات بطور مشخص در نواحي خم آرنج و پشت زانو، قوزك و مچ پا و نيز بر روي صورت، گردن و نيز قسمت هاي بالايي قفسه سينه پديد مي آيند. اگرچه اين نواحي كه نام برديم شايع ترين نقاط هستند، ولي بايد دانست هر جاي ديگر بدن نيز ممكن است به اين بيماري مبتلا شود. چگونه اكزماي سرشتي تشخيص داده مي شود؟ يك ضايعه خارش دار با خصوصيات فوق الذكر، همراه با يك تاريخچه خانوادگي از آلرژي، مي تواند نشانگر بيماري اكزماي سرشتي باشد. درمان مناسب، به موقع و مداوم توسط يك متخصص پوست مي تواند موجب آسودگي بيمار شده و نيز شدت و دوره بيماري را كاهش دهد.بيماري هميشه هم از يك الگوي معين پيروي نمي كند. ضايعات ممكن است در كف و پشت دست ها, انگشتان و يا حتي روي پاها پديد آيند. در اين مناطق، ضايعات ضخيم شده، دلمه بسته و ترشح دار ممكن است سالها وجود داشته باشند. چه عواملي مي توانند باعث تشديد اكزماي سرشتي شوند؟ پوست بيماران مبتلا به اكزماي سرشتي نسبت به بسياري از عوامل مي تواند واكنش نشان دهد : تغييرات سريع دماي محيط (سرما و گرما)، خشكي هوا، ورزش سنگين، برخي غذاها، سايش با لباس، عفونت ها، آفتاب و استرس هاي عصبي از جمله اين عوامل هستند. البته ميزان حساسيت پوست نسبت به عوامل فوق در افراد مختلف متفاوت مي باشد. نقش غذاها در ایجاد بیماری چیست؟آلرژي غذايي در10 درصد بيماران ديده مي شود. اگرچه بعضي از غذاها (مانند تخم مرغ، شيرگاو، ماهي، آجيل، مواد افزودني، مواد رنگي مصنوعي، سويا، شكلات و توت فرنگي) موجب تشديد حملات اين بيماري به خصوص در شيرخواران و كودكان مي شوند، ولي حذف كامل اين غذاها از رژيم غذايي مبتلايان، بندرت موجب كاهش علايم يا بهبودي خواهد شد. اگر روشهاي درماني مختلف در بيماران بي نتيجه باشد، مي توان بطور آزمايشي اين مواد را از رژيم غذايي حداقل براي يكي دو هفته حذف كرد و نتيجه را مشاهده نمود. همچنين از مصرف هرگونه غذايي كه بر اثر تجربه به بيمار يا والدين او ثابت شده است كه در ايجاد يا تشديد ضايعات مؤثرند، بايد اجتناب شود. فاصله زماني بين مصرف غذاي آلرژي زا و تشديد ضايعات معمولاً 1تا 2 ساعت مي باشد. برخي متخصصين توصيه مي كنند كه مادران شيرده و شيرخواران مبتلا به اكزماي سرشتي تا سن يك سالگي از اين مواد غذايي استفاده نكنند. آيا عوامل محيطي در ايجاد اين بيماري نقشي دارند؟ اجتناب از تماس با بعضي از مواد موجود در هوا و نيز گردوغبار مي تواند به طور چشمگيري سبب ايجاد آرامش و تخفيف علايم شود. گردوغبار و اشيايي كه گردوغبار را در خود نگه مي دارند (نظير بالش پر، متكا، كوسن، پرده، فرش، روكش مبل، بعضي از اسباب بازي ها و پشم)مي توانند سبب بدتر شدن بيماري شوند. لذا محل زندگي بايد ساده و فاقد محل هاي تجمع گردوخاك باشد. از نگه داشتن گل و گياه و حيوان بايد اجتناب نمود. ملحفه ها بايد مرتب شسته شده و محل هاي تجمع گردوخاك گردگيري شوند. مواد آرايشي، عطريات، اسپري ها (حشره كش و خوشبوكننده) و دود سيگار مي توانند باعث تشديد اكزما شوند و از تماس با آنها بايد اجتناب شود. آيا آزمايش هاي آلرژي براي پيدا كردن دليل ايجاد اكزماي سرشتي ارزشي دارند؟ اگرچه وجود يك آزمايش پوستي مثبت تنها در20 درصد اوقات نشان دهنده وجود آلرژي است، ولي در صورت منفي بودن، آزمايش پوست مي تواند دليل خوبي براي عدم وجود آلرژي باشد. انجام اين آزمايش ها هميشه بايد فقط توسط افراد مجرب و آموزش ديده انجام گيرد. گاهي انجام اين آزمايش ها خود باعث تشديد اكزما مي گردد. براي درمان اكزماي سرشتي چه بايد كرد؟ با پزشك خود در مورد كرم ها، لوسيون ها، شامپوها و ساير محصولات بهداشتي آرايشي كه استفاده مي كنيد مشورت كنيد تا در صورتي كه مواد تحريك كننده اي در آنها وجود دارد شما را از آن آگاه كند. از پوشيدن لباس هاي خشن، تنگ، چسبان و پشمي خودداري كنيد. لباس هاي نخي و كتاني در اين ميان بهتر هستند. تغييرات ناگهاني دما و هرگونه فعاليتي كه موجب تعريق شديد شود، سبب بدتر شدن احساس خارش و اكزما مي شوند. از آن جا كه خاراندن پوست موجب آسيب بيشتر به آن و تشديد اكزما مي شود، بايد سعي شود به جاي خاراندن، با فشار دادن پوست احساس خارش را كنترل نمود. پزشكان متخصص پوست و مو بسته به حال بيمار و شدت بيماري معمولاً از کرم ها و لوسيون هاي مرطوب کننده استفاده می کنند. گاهی نيزترکيبات حاوی كورتيكوستروئيد براي بيماران تجويز مي شود. براي تخفيف علايم، داروهاي خوراكي از قبيل آنتي هيستامين ها هم به بيمار داده مي شوند. آنتي بيوتيك هاي خوراكي تنها در صورتي بايد مصرف شوند كه وجود عفونت در پوست براي پزشك محرز باشد. در موارد خيلي مزمن، پزشك متخصص پوست و مو ممكن است دستور استفاده از نور ماوراء بنفش را براي بيمار صادركند. از مصرف داروهاي حاوي كورتون خوراكي تا آنجا كه ممكن است بايد خودداري كرد. ولي اگر همه روش هاي درماني ديگر بي نتيجه بودند، پزشك ممكن است از كورتون خوراكي هم براي درمان بيمار استفاده كند. همانگونه كه مصرف بي رويه كورتون مضر مي باشد، ترس از آن و عدم مصرف آن عليرغم تجويز پزشك هم اشتباه است. خشكي پوست يكي از مشكلات شايع بيماران بوده و زمينه ساز بروز ضايعات اكزمايي نيز مي تواند باشد. براي كنترل خشكي پوست مي توان از يك دستگاه بخور(ترجيحاً بخور سرد) استفاده نمود. در صورت عدم دسترسي به آن، مي توان يك ظرف دهان گشاد آب را روي بخاري يا شوفاژ قرار داد. استحمام بايد به حداقل دفعات لازم و به مدت كوتاه صورت گيرد و از استفاده از آب داغ اكيداً خودداري گردد. از كاربرد كيسه حمام و صابون هاي معمولي بايد اجتناب كرد. حداكثر تا 3 دقيقه پس از استحمام، بايد كل پوست توسط پمادهاي مرطوب كننده چرب شود تا از تبخير آب پوست جلوگيري گردد. هنگام خشك كردن بدن، حوله را نبايد روي پوست ماليد بلكه بايد با گذاشتن حوله روي پوست، آب آن گرفته شود.